Naar deze week keek ik echt uit. Werken met brooddeeg is echt wel mijn ding. Dus hier moest en zou ik toch wel iets laten zien.
Voor de eerste opdracht waren het koffiekoeken in gerezen bladerdeeg. Geen gemakkelijke opdracht. Bladerdeeg met de hand uitrollen is niet simpel. De korte tijd die we kregen maakte het nog wat moeilijker. Normaal maak ik het deeg de dag ervoor en laat ik het goed koud worden in de koelkast. Nu moest de klus geklaard worden op 3 en een half uur.
Ik maakte strengelkoeken met een vulling van ananas. Verder ook een doorhaalkoek met banketbakkersroom en chocoladehagelslag.
Ik was redelijk tevreden met het resultaat. Mijn koeken waren wat aan de kleine kant. Ik eet liever twee kleine dan één grote koek. De smaak zat goed. Herman vond het terecht jammer dat ik met ananas uit blik werkte. Inderdaad stom van mij.
In de namiddag was er de technische proef. Ik hoopte op een vlechtbrood. Ik had thuis uren geoefend in vier, vijf en zesvlechten. Groot was mijn frustratie toen Wim zei dat het speltcrackers waren.
Om de opdracht even te laten bezinken heb ik dan eerst de zaadjes die we kregen geroosterd. Ondertussen nagedacht hoe ik het zou aanpakken. Hoe zou Leen, mijn vrouw, ze graag hebben? Met veel zaadjes op de crackers natuurlijk.
Ik heb het deeg heel zorgvuldig uitgerold. Mooi uitgemeten om crackers van dezelfde grootte te krijgen. Uit ervaring wist ik dat zaadjes pas kleven nadat deeg goed nat is gemaakt. Ik heb de zaadjes ook wat aangedrukt. De tijd in de oven en de temperatuur was dan weer een gok.
Ze zagen er toch uit als crackers. Dat was een ganse geruststelling.
Bij de jurering hoorde ik enkel positieve dingen: gelijk van vorm, goed gebakken, veel zaadjes er op. Ik voelde het al, dit zat goed. Ik werd dan ook uitgeroepen tot winnaar van de technische proef.
Ons spektakelstuk moest een 3-D brood worden. Ik wou het vrij bescheiden houden. Een gevlochten mand uit twee soorten deeg. Een mandje om oudbakken brood bij de kippen te brengen en daarna hun eitjes mee te kunnen nemen. Een voorbeeld van circulaire economie, ruilhandel. Brood voor eitjes die ik dan kan gebruiken om een nieuw gebak op tafel te zetten. Ik zou ook een sleutel maken voor het kippenhok.
Als kleinzoon van een mandenvlechter wou ik toch tonen dat ik ook verzorgd kon werken.
Omdat het deeg eigenlijk lang moet bakken om stevig te zijn had ik ook afzonderlijke broodjes gebakken. Perfect opgebold en perfect gebakken. Omdat ik wat tijd overhad had ik nog vlug ovenkoekjes gebakken. Bleken dat deze de lievelingsbroodjes van Regula zijn. Met een kloppend hart ging ik naar de jury toe. Zouden ze mijn eenvoudig spektakelstuk kunnen waarderen? Een spannende stilte. En dan kwamen de complimenten. Mooi gevlochten, leuk verhaal, oog voor detail. De smaak van de broodjes was ook voortreffelijk!
Stiekem hoopte ik dat ik wel eens kon uitgeroepen worden tot beste bakker van de week. Dus was ik heel blij toen Wim mijn naam zei.
Jammer was natuurlijk dat Elena ons moest verlaten. Ze was een vat vol creativiteit, iets minder technisch. Het begint nu stilaan een wedstrijd te worden.
Op naar volgende week.
Jij kijkt toch ook?
Hans